Ik lees op dit moment weer veel over de werkdruk in ons mooie vak. Dit komt uiteraard niet uit de lucht vallen want ik hoor dit ook vaak terug voor tijdens en na colleges op de universiteit. Zonder dit te willen bagatelliseren hecht ik er wel waarde aan om dit beeld enigszins te nuanceren. Wordt er (te) hard gewerkt? Ongetwijfeld. Wat ik echter ervaar en begrijp van jonge professionals is dat werkdruk ook vaak te maken heeft met het energieniveau. Je echt verdiepen in de activiteiten en visie van een klant, de vertaling hiervan naar een goede (data gedreven) controleaanpak en het signaleren van verbeter potentieel van een onderneming is intellectueel veel uitdagender dan het “op orde brengen van een dossier”. Bovendien versterkt dit juist de kwaliteit van accountantscontroles. Daarover later meer….
Aandacht van partners, teamgevoel, het betrokken worden in keuzes, voorbeeldgedrag van partners en je gesteund voelen in lastige gesprekken en discussies met klanten is – zo hoor ik van jonge professionals – veel belangrijker dan het aantal uren dat er wordt gewerkt. Ik hoor ook vaak dat er vanuit allerlei cultuur- en veranderingsprogramma’s wordt gezegd dat een jonge accountant een goede balans moet zoeken tussen werk en privé. Dit is op zich goed maar ik hoor ook te vaak dat deze gedachte niet op gaat als een opdracht “ toch wel heel snel afgerond moet worden” . Elementen als voorbeeldgedrag en “practice what you preach” zijn in dit soort situaties ver te zoeken. Dit is juist hetgeen jonge professionals wel graag willen zien, iets wat ik volledig begrijp. Dan nog het volgende. In een MKB praktijk wordt niet minder hard gewerkt. Integendeel. Er wordt wel anders, breder en mogelijk op een persoonlijke(re) manier gewerkt, althans dat is mijn persoonlijke ervaring. Dit levert energie op en dan maakt het aantal uren dat er wordt gewerkt ook wat “draagbaarder”!
https://www.linkedin.com/pulse/werkdruk-de-accountancy-niet-het-echte-probleem-ron-van-deun/